Cechy charakteru Żadna inna rasa psa nie może być wykorzystywana do tak różnorodnych celów i zadań jak właśnie owczarek niemiecki. Pierwotnie hodowane jako psy pasterskie owczarki dziś wykorzystuje się także przede wszystkim jako psy policyjne i stróżujące, a także jako psy poszukiwawcze i terapeutyczne, psy-ratowniki i psy-przewodniki. Nie tylko w swojej ojczyźnie, Niemczech, lecz na całym świecie owczarek niemiecki przoduje jako tak zwany pies służbowy. Pewny siebie, posłuszny i wytrzymały Żaden człowiek i żadne urządzenie nie zdoła zastąpić w pracy tego odważnego, wytrwałego i godnego zaufania psa. Jego instynkt, wytrzymałość i pewność siebie jest wręcz legendarna. Dzięki wysokiej inteligencji, zdolności do nauki i posłuchowi oraz zdumiewającemu zapałowi do pracy błyskawicznie podejmuje nowe wyzwania i za wszelką cenę stara się im sprostać. Ponadto owczarek niemiecki bardzo przywiązuje się do swojego człowieka. Wobec właściciela pozostaje zawsze wierny, lojalny i niezawodnie stoi u jego boku. Owczarek niemiecki jest kombinacją wytrzymałości, pracowitości i posłuchu, co czyni go tak popularną rasą, predestynowaną do tak różnorodnych zadań. Pies użytkowy psem rodzinnym? Wierność i niezawodność względem człowieka sprawia, że owczarek niemiecki jest także uwielbianym psem rodzinnym. Faktycznie pies tej rasy – o ile jest dobrze wychowany i wyżyty fizycznie – sprawdza się doskonale jako towarzysz dla rodziny z dziećmi. Dobrze zsocjalizowany owczarek niemiecki dogada się i z małymi dziećmi, i z innymi zwierzętami. Psy tej rasy, którym nie poświęcono wystarczającej ilości uwagi, rozwijać mogą złe zachowania, które tym zrównoważonym psom są z zasady obce. Mogę stać się nerwowe i nadpobudzone, przez co trudniej będzie nad nimi zapanować. Wyżyte fizycznie i umysłowo owczarki niemieckie to natomiast szczere złoto: dla rodziny stają się towarzyszami zabaw, sportów i niewiarygodnie wiernymi obrońcami. Wygląd Z wysokością w kłębie między 60 a 65 cm u samców i 55 do 60 cm u suczek owczarek niemiecki należy do przedstawicieli ras średnich lub dużych. Doskonałe proporcje jego ciała odzwierciedlają jego przeznaczenie psa użytkowego i pracującego. Owczarki niemieckie mają krzepką, muskularną i jednocześnie atletyczną budowę, są zwinne i szybkie, nie mają tendencji do bycia ociężałymi. Cechuje je szeroki i mocny chód, który świadczy o ich ogromnej wytrzymałości. Klinowata głowa psów tej rasy, pozostająca w harmonijnym stosunku do reszty ciała, zakończona jest prostą kufą i czarną truflą nosową. Tuż pod kufą znajduje się imponujący zgryz nożycowy z 42 zębami. Pionowo stojące, skierowane do przodu uszy oraz ciemne, położone nieco skośnie oczy sprawiają, że owczarek niemiecki zawsze wygląda na czujnego i skoncentrowanego. Sierść i rodzaje umaszczenia Przez długi czas standard rasy według FCI, gdzie owczarek niemiecki przedstawiany jest z numerem 166 w grupie owczarków i psów zaganiających, uznawał wyłącznie odmianę krótkowłosą. Krótka sierść powinna przy tym przylegać mocno do ciała i być wzmacniana przez gęsty podszerstek, który miał stanowić niezawodną ochronę przed śniegiem, deszczem i zimnem. Dopiero w roku 2008 FCI uznała także typ długowłosy. Długa, miękka szata, która nie przylega do ciała, formuje przy uszach, łapach i ogonie bujne miotełki i spodenki. Mocno owłosiona szyja wygląda jak charakterystyczna grzywa. Najczęstsze umaszczenia zarówno krótkiej, jak i długiej sierści owczarka to czarne z brązowymi, żółtymi lub jasnoszarymi oznaczeniami, jednobarwne czarne lub wilczo-szare lub szare z brązowymi oznaczeniami. Biały owczarek niemiecki Mimo że sporadycznie pojawia się w miocie białe szczeniątko owczarka niemieckiego, standard FCI od 1933 uznaje to umaszczenie za niewłaściwe. W 1968 roku „Shepherd Dog Club of America“, odpowiedzialny za standard rasy w „American Kennel Club“, także przyjął takie stanowisko. Wyjątek stanowi dziś tylko „Canadian Kennel Club“, który akceptuje białe owczarki niemieckie w swojej księdze hodowlanej. W 2011 roku FCI z białego owczarka niemieckiego uczyniła samodzielną rasę „Berger Blanc Suisse“ (biały owczarek szwajcarski). © milanvachal / Hodowla uszlachetniająca i wydajnościowa Przez lata istnienia hodowli owczarki niemieckie stawały się coraz większe i masywniejsze. Krytycy skarżą się, że obecny typ ma niewiele wspólnego z pierwotnym owczarkiem niemieckim, który charakteryzował się lżejszą budową, mniejszą muskulaturą, był szybszy i zręczniejszy. Spór pomiędzy hodowcami doprowadził do wykształcenia się dwóch linii hodowlanych: uszlachetniającej oraz wydajnościowej. Hodowla uszlachetniająca preferuje masywniejszy typ budowy z opadającymi plecami do lekko pochylonego krzyża, hodowla wydajnościowa natomiast stawia na lżejszy typ i kładzie nacisk na umiejętności użytkowe. Historia Protoplaści owczarków niemieckich żyli prawdopodobnie już w VII wieku na terenie Niemiec. Krótkowłose psy już wtedy wykorzystywane były do różnych zadań. Ich głównym zadaniem był wprawdzie wypas i strzeżenie owiec, jednak i na dworach pilnowały majątków gospodarzy. Historia znanego nam dziś owczarka niemieckiego oficjalnie zaczyna się w XIX wieku. W roku 1871 pruski ochmistrz Max von Stephanitz, uchodzący za twórcę rasy, rozpoczął celową hodowlę tych wszechstronnych psów. Hector von Linksrhein alias Horand von Grafrath Przełomowe sukcesy przyniósł Stephanitzowi samiec „Hektor von Linksrhein“, którego kupił w 1898 i przemianował na „Horanda von Grafratha”. Horand był pierwszym psem, którego wpisano do księgi hodowlanej dopiero co powstałego „Związku Owczarka Niemieckiego” („Verein für Deutsche Schäferhunde“). Od niego oraz jego brata o imieniu „Luchs von Sparwasser“ Staphanitz rozpoczął swoje wysiłki założenia celowej hodowli. Horand von Grafrath, Luchs von Sparwasser i suczka „Mari von Grafrath“ uchodzą za rodziców wszystkich rasowych owczarków niemieckich. Najwięcej owczarków niemieckich swoje korzenie ma właśnie w tej linii hodowlanej. Symbol „niemieckich cnót” Cel hodowli Stephanitza był jasno określony. Chodziło mu o wyhodowanie wielostronnego psa użytkowego, na temat którego istoty i umiejętności miał dokładne wyobrażenia. Cechy takie jak odwaga, wierność, posłuszeństwo, wytrwałość i wytrzymałość uczyniły owczarka niemieckiego popularną rasą służbową w policji i wojsku w wielu krajach na całym świecie. W czasie obu Wojen Światowych cechy te określano „niemieckimi cnotami”. Owczarek niemiecki został symbolem narodowosocjalistycznej ideologii. W związku z antyniemieckim resentymentem brytyjski klub kynologiczny zmienił nazwę rasy na „Alsatian Wolf Dog“, by pozbyć się członu „niemiecki”. Dopiero w 1977 roku przywrócono rasie pierwotną nazwę. Nie tylko po stronie niemieckiej, lecz także po stronie Aliantów owczarki niemieckie były pożądanymi psami wojskowymi. Zyskały także wprawdzie złą sławę – przez służbę w obozach koncentracyjnych oraz wierną kompankę samego Adolfa Hitlera – suczkę owczarka niemieckiego „Blondi”. Zachowały się liczne zdjęcia propagandowe pokazujące ich razem. Mimo tej instrumentalizacji oraz zdziesiątkowaniu w czasie II Wojny Światowej rasa przetrwała i ponownie wróciła do łask jako najbardziej pożądana rasa psów użytkowych na świecie, a wskutek jej transformacji na rasę rodzinną zyskała jeszcze bardziej na popularności. Hodowla i zdrowie Wraz ze wzrostem popularności rasy wzrosła także niestety liczba typowych dla rasy schorzeń. Występująca dziś u wielu ras dysplazja stawu biodrowego po raz pierwszy stwierdzona została właśnie u owczarka niemieckiego. Inną chorobą stawów, z którą zmaga się wielu przedstawicieli rasy, jest dysplazja stawu łokciowego, a także zwyrodnieniowe zwężenie kanału lędźwiowo-krzyżowego znane jako zespół ogona końskiego, prowadzące do paraliży. Ponadto u owczarków występują często schorzenia oczu oraz alergie. © Karola / Zdrowych szczeniąt dostaniesz w okazyjnej cenie! Testy genetyczne u szczeniąt w hodowli mają na celu obniżenie ryzyka wystąpienia chorób dziedzicznych. Psy, które są obciążone genetycznie, zostają wykluczone z rozpłodu. Jeśli interesujesz się zakupem szczenięcia rasy owczarek niemiecki, dowiedz się, czy piesek został przez hodowcę poddany wszystkim zalecanym badaniom i czy „przeszedł” je pomyślnie. Koniecznie kup szczenię od zrzeszonego hodowcy, który inwestuje w swoich podopiecznych czas i pieniądze na opiekę zdrowotną oraz chętnie udziela wszelkich informacji. Naturalnym jest, że zdrowego i badanego regularnie pieska nie dostaniesz w okazyjnej cenie. Cena za szczenię rasy owczarek niemiecki nie jest jednak bardzo wysoka w porównaniu do cen psów innych ras, wynosi około 1 500 do 2 000 zł. Jak znaleźć odpowiedniego hodowcę? Zanim zdecydujesz się na konkretnego hodowcę, musisz wiedzieć, w jakim celu chcesz nabyć swojego owczarka niemieckiego. Większość hodowców koncentruje się na określonej linii i różnych cechach u swoich zwierząt. Jak silnie rozwinięty jest u pieska zmysł pasterski czy pracowitość, zależy także w dużej mierze przecież właśnie od hodowli. Dowiedz się najpierw czy określony hodowca prowadzi hodowlę uszlachetniającą czy wydajnościową i wybierz taką, która najbardziej odpowiadać będzie Twoim wyobrażeniom i wymaganiom. Nawet jeśli chcesz trzymać owczarka niemieckiego wyłącznie w charakterze psa rodzinnego, musisz pamiętać o tym, że psy tej rasy nawet z linii uszlachetniającej wciąż wymagają dużego zaangażowania umysłowego i fizycznego i z całą pewnością nie zadowolą się krótkim spacerem dookoła bloku. Pożywienie dla owczarka niemieckiego Jednym z najważniejszych czynników, decydujących o tym, jakie pożywienie jest dla danego psa najlepsze, jest poziom jego aktywności fizycznej. Psy, które codziennie spędzają kilka godzin pracując i dużo się ruszając, mają rzecz jasna wyższe zapotrzebowanie energetyczne niż psy rodzinne, które z reguły zażywają dłuższego odpoczynku. Jednak w zbilansowanej diecie każdego psa, niezależnie od wykonywanych przez niego zadań, nie może zabraknąć białek, substancji mineralnych i witamin, niezbędnych do jego zdrowego rozwoju. Najważniejszym dla psów źródłem białek jest mięso, które powinno stanowić 70% pożywienia, czy to w postaci karmy suchej, przygotowanego własnoręcznie posiłku czy podawane na surowo (hasło: dieta typu BARF). Pozostałe 20 do 30% diety powinny stanowić warzywa i owoce, które zaopatrują organizm psa w dalsze ważne witaminy i substancje mineralne. Zbyt duża ilość zbóż oraz cukier w jakiejkolwiek ilości zdecydowanie nie zaliczają się do odpowiedniego pożywienia dla psa. Odkryj ofertę karm dla owczarka niemieckiego w sklepie dla psa zooplus! Zbyt szybki wzrost – niepożądany Ponieważ owczarki niemieckie, jak wiele psów dużych ras, mają tendencje do problemów ze stawami, ważne jest, by przez kilka pierwszych miesięcy życia pieska, starać się zapobiegać jego zbyt intensywnemu wzrostowi. Badania wykazują, że zachorowania na dysplazję stawu biodrowego nie mają związku wyłącznie z genetycznymi predyspozycjami, lecz także ze sposobem odżywiania. Zbyt kaloryczne posiłki lub za duża ilość tłuszczy przyspieszają już i tak szybki wzrost szczenięcia i mogą doprowadzić do problemów ze stawami w wieku dojrzałym. Wybrany przez Ciebie hodowca z pewnością doradzi Ci w kwestii żywienia psa i da próbkę dotychczasowego pożywienia. Pamiętaj, że szczenię powinno przyjmować specjalne karmy dla szczeniąt. Hodowca prawdopodobnie doradzi Ci, byś nie przeciążał szczeniaka zbyt dużą ilością ruchu. Na samym początku Waszej wspólnej przygody nie każ psu chodzić po schodach. Także naturalne fazy odpoczynku wspierają zdrowy rozwój kości i stawów. Pielęgnacja By pies był zdrowy i szczęśliwy nie wystarczy samo dobre odżywianie, lecz także dbałość o jego wychowanie oraz należyta pielęgnacja. Krótka sierść owczarka niemieckiego jest stosunkowo łatwa w pielęgnacji, jednak regularne szczotkowanie jest niezbędne dla zachowania zdrowej struktury sierści. Niezbędne jest także regularne odrobaczanie oraz szczepienia. Ponadto powinieneś kontrolować stan uszu, oczu i pazurów. Także one od czasu do czasu wymagają czyszczenia, ewentualnie skrócenia, a w przypadku wystąpienia zmian kontroli u lekarza weterynarii. Wychowanie owczarka niemieckiego Zanim zdecydujesz się przygarnąć pod swój dach owczarka niemieckiego koniecznie przemyśl najpierw czy poradzisz sobie z jego żywieniem, pielęgnacją i wychowaniem. Owczarki niemieckie są przede wszystkim psami użytkowymi i jako takie powinny być postrzegane przez swoją ludzką rodzinę. Do wspólnego życia w harmonii niezbędne jest odpowiednie umysłowe i fizyczne zaangażowanie psa. Jako właściciel owczarka niemieckiego powinieneś nie tylko mieć czas i ochotę na długie wspólne spacery czy wycieczki rowerowe, lecz także na sport dla psa i jego tresurę. Wysportowany pies rodzinny Dzięki swojej wszechstronności owczarek niemiecki może uprawiać niemal każdą dyscyplinę sportową dla psów, nadaje się zarówno do Agility, jak i do Dog Dancingu czy Obedience. Nieważne na jaki sport się zdecydujesz, pozytywne skutki wspólnego treningu z pewnością zauważysz szybko. Psy, które są zaangażowane fizycznie i umysłowo, nie tylko chętnie będą rozkoszować się momentami wytchnienia, lecz są ogólnie grzeczniejsze i bardziej posłuszne. Jeśli poświęcisz odpowiednią ilość czasu na wychowanie i ruch z owczarkiem niemieckim, będziesz cieszył się towarzystwem kochanego, posłusznego i wiernego czworonożnego przyjaciela!

Jak dbać o Owczarka niemieckiego? Pielęgnacja i rozwój szczeniaka Jak dbać o Owczarka niemieckiego? W przypadku pielęgnacji Owczarka niemieckiego długowłosego (podobnie jak w wypadku Golden retrievera) ważne jest szczególnie, abyśmy zadbali o jego okrywę włosową, oczy, uszy, uzębienie i psie łapy. Pielęgnowanie sierści Owczarka niemieckiego nie tylko oczyszcza jego skórę z kurzu, brudu czy wypadającej sierści, ale także pobudza krążenie krwi, co wpływa korzystnie na cały jego organizm. Ważne jest, aby rozpocząć szczotkowanie psa w przeciwnym kierunku ułożeniu włosa, ku uzyskaniu lepszego efektu i dokładniejszemu wyczesaniu sierści i skróceniu linienia; kończymy czesząc już zgodnie z jej układem. W okresie linienia psa, trwający od 4-6 tygodni, który przypada na okres wiosny i jesieni, musimy poświęcić więcej uwagi naszemu czworonogowi. Pielęgnacja oczu. W wypadku podrażnienia lub łzawienia oczu psa możemy przemyć je wodą destylowaną lub roztworem kwasu bornego. Wszelkie wydzieliny bądź ropienia oczu są oznaką choroby i koniecznie musimy zasięgnąć porady specjalisty. Pielęgnacja uszu. Wewnętrzna strona ucha Owczarka niemieckiego powinna być jasnoróżowego koloru i nie posiadać zbyt dużej ilości woszczyny w swoim wnętrzu. W tym celu należy kontrolować stan uszu i w razie potrzeby przecierać delikatnie wnętrze małżowiny usznej Owczarka suchą watą bądź nasączoną specjalnym preparatem przeznaczonym do tego celu. Potrząsanie głową, nieustanne drapanie się w okolicy uszu, zaczerwienione, opuchnięcie i ból mogą być objawem zapalenia bądź podrażnienia nabłonka kanału słuchowego. Konieczne w takim wypadku jest udanie się z naszym psem do weterynarza. Uzębienie. W okresie rozwoju zębów stałych szczeniaczka nie należy dopuścić do szarpania lub ciągnięcia czegokolwiek przez naszego pupila; zbyt duży nacisk i przeciążenie może spowodować przesuniecie się jeszcze niepewnie ustawionych zębów. W następnych miesiącach narastającym problemem dla Owczarka niemieckiego może się okazać tworzenie kamienia nazębnego, który z kolei jest przyczyną przykrego zapachu z pyska. Podanie psu specjalnych kości, ciasteczek; żucie których automatycznie spowoduje zdzieranie się osadzającego się kamienia, może być metodą na zapobieganie owemu problemowi. Jeśli jednak mimo ogromnych starań kamień się u psa pojawi, możemy udać się z naszym pupilem do weterynarza, bądź też usunąć kamień nazębny samodzielnie, dzięki dostępnym obecnie, w szerokiej gamie, preparatom w sklepach zoologicznych przeznaczonych do tego celu. Pielęgnacja łap. W wypadku Owczarka niemieckiego pielęgnacja łap wiąże się z dopilnowaniem odpowiedniej długości pazurów, zwłaszcza u psów, u których nie występuje to samoistnie, poprzez zdzieranie je na twardej powierzchni. Ponieważ pazury u psów są unerwione i ukrwione zabieg wykonujemy ostrożnie, używając do tego specjalnych nożyczek z ogranicznikiem. Warto także sprawdzić stan poduszek naszego psiaka i przestrzeni między palcami. Obowiązkowym zabiegiem higienicznym oraz niezbędnym czynnikiem w pielęgnacji Owczarka niemieckiego jest dopilnowanie terminów wszystkich szczepień i zastosowanie preparatów i rozwój szczeniaka. Odpowiednia pielęgnacja i znajomość potrzeb młodego Owczarka niemieckiego jest sprawą ze wszech miar istotną, zwłaszcza w początkowych tygodniach i miesiącach życia szczeniaka, gdyż wszelkie niedociągnięcia odbiją się potężną falą nieprawidłowości w kondycji fizycznej, zdrowiu i wyglądzie naszego malucha. Żywienie Prawidłowe żywienie psa ma kluczowe znaczenie dla rozwoju młodego, psiego organizmu. Szczenięta i młode, rosnące psy wymagają bardzo intensywnej, wysoko - wartościowej diety. Niezbędne jest dostarczenie Owczarkowi niemieckiemu dużej ilości białka (mięso i nabiał); uzupełnianie wszechstronnej, wysokojakościowej karmy preparatami mineralnymi (zwłaszcza wapniowymi) a także witaminami (A, D3, E, B1, B2, B6, B12) i mikroelementami. Zaniedbanie Owczarka niemieckiego pod względem odpowiedniej i dobrze zbilansowanej karmy, może nieść za sobą katastrofalne skutki i ryzyko schorzeń kostnych. Jest to bardzo ważne z uwagi na szybki przyrost masy Owczarka niemieckiego, który dla półrocznego szczeniaka wynosi 1kg tygodniowo, a u samców jest on jeszcze intensywniejszy. Częstotliwość karmienia: szczeniak do 4 miesiąca – 4 razy dziennie szczeniak do 8 miesiąca – 3 razy dziennie pies powyżej 8 miesiąca – 2 razy dziennie Ustalenie ilości karmy zależeć będzie od szeregu czynników, między innymi od płci, ilości ruchu, wieku psa, pory roku oraz cech indywidualnych Owczarka niemieckiego. Ważne jest, aby zadbać o stałą porę żywienia w ciągu dnia i nie dopuszczać do zbyt intensywnego spaceru zaraz po posiłku. Spacery Właściciel Owczarka niemieckiego musi pamiętać, że choć pierwsze spacery są dla młodego psa bardzo interesujące, to mogą także wiązać się dla niego z ogromnym stresem. Szczenię, które dopiero poznaje świat; styka się z mnóstwem nieznanych mu zjawisk po raz pierwszy w życiu; potrzebuje czasu, aby się oswoić. Dodatkowo, wszelkie niemiłe doświadczenia, jakich dozna jako szczeniak mogą pozostawić trwały ślad w jego psychice. Oczywiście i w tej kwestii trzeba zachować równowagę. Nie izolujmy Owczarka od ludzi, innych psów czy hałasu ulicznego – im więcej bodźców pozna i zaakceptuje, tym szybciej nabierze śmiałości i stanie się w przyszłości pewnym, stabilnym i zrównoważonym psem. Owczarek niemiecki jest psem o żywym temperamencie i koniecznie trzeba zapewnić mu odpowiednia, dzienną dawkę ruchu. Oczywiście nie możemy dopuścić, zwłaszcza w początkowych miesiącach życia Owczarka niemieckiego, do przeforsowania naszego malucha, obciążenia jego stawów, poprzez zbyt długie i intensywne spacery czy chodzenia po schodach. Nasz pies będzie szczęśliwy, jeżeli podczas spaceru zapewnimy mu swoje zaangażowanie i ścisły kontakt, wykorzystując spacer także do tresury i wspólnej zabawy. Zaaklimatyzowanie się w nowym domu Pierwsze chwile pobytu naszego małego psiaka w domu wiążą się bez wątpienia z dużym stresem dla niego; piesek zmienia całe swoje dotychczasowe otoczenie, traci kontakt z matką i swoim rodzeństwem. To w jakim tempie nasz pies zaaklimatyzuje się w nowym środowisku, zależy głównie od nas. Dlatego powinniśmy starać się jak najwięcej czasu poświęcać naszemu nowemu domownikowi, aby już od pierwszych chwil nawiązać z nim kontakt i ułatwić proces adaptacji. W pierwszych godzinach pobytu Owczarka niemieckiego w naszym domu, powinniśmy pozwolić mu swobodnie zwiedzić mieszkanie, zapoznać się z nowymi domownikami, którzy będą teraz tworzyć jego nowe „stado”. Gdy maluch będzie już obeznany z nowym otoczeniem, powinniśmy go nakarmić. Jest to bardzo ważny element w adaptacji psa w nowym środowisku. Pozwólmy mu także odpocząć po całym dniu pełnym wrażeń. Może się niestety zdarzyć, że przez kilka pierwszych dni, mały Owczarek będzie smutny, osowiały, nie będzie miał apetytu. Taki stan, jeśli nie trwa zbyt tdługo, nie jest powodem do obaw. Pierwsza noc Owczarka niemieckiego w nowym domu będzie dla niego także trudnym przeżyciem. Dlatego warto pozwolić szczenięciu spędzić pierwszą noc w pobliżu właścicieli. Starajmy się także od pierwszych dni wymawiać, w pełnym brzmieniu, imię naszego malucha. Konsekwencja i dyscyplina, zastosowana od pierwszego momentu przybycia Owczarka niemieckiego do naszego domu, ułatwi nam bez wątpienia wychowanie i ułożenie go w przyszłości na mądrego i posłusznego psa.

Szkolenie owczarka niemieckiego powinno rozpocząć się już w wieku kilku tygodni – im wcześniej, tym lepiej! Należy pamiętać, że szczeniaki chłoną wiedzę niczym gąbka, a więc jest to najlepszy czas na to, aby rozpocząć tresurę. Zastanawiasz się, jak wychować psa owczarka niemieckiego dorosłego i szczeniaka? W zdecydowanej większości przypadków postępuje się niemal identycznie, jednak czas przyswojenia nowych umiejętności może być dłuższy. Niezależnie od wieku naszego pupila należy uzbroić się w cierpliwość. Tresura owczarka niemieckiego nie zawsze jest prosta i przyjemna, szczególnie jeśli nie posiadamy zbyt dużego doświadczenia. Skorzystaj z poniższych wskazówek, jeśli chcesz ułatwić sobie to zadanie. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking Nauka posłuszeństwaSocjalizacja psaJak wyszkolić owczarka niemieckiego?Wzmacnianie pożądanych zachowańOptymalna dawka ruchuJak wyszkolić owczarka niemieckiego na psa obronnego?Profesjonalna tresura Nauka posłuszeństwa Nie masz pojęcia, jak wytresować owczarka niemieckiego? Pamiętaj, że już na początku zwierzę powinno wiedzieć, że jesteś jego przewodnikiem. Konsekwencja jest kluczem w odpowiednim szkoleniu. Jeśli nasz psiak pojawia się u nas jako szczeniak – tym lepiej dla nas. Szkolenie szczeniaka owczarka niemieckiego jest dużo prostsze, niż starszych osobników. Zastanów się, czy bierzesz psiaka do towarzystwa, z linii użytkowej, hodowlanej, a może do sportów takich jak obrona? W zależności od przeznaczenia – koniecznie dowiedz się gdzie w okolicy znajdziesz odpowiednie miejsce, w którym nauczą Cie jak postępować ze szczeniakiem owczarka niemieckiego. Koszt szkolenia owczarka niemieckiego będzie zależny od wybranych zajęć (zajęcia grupowe/indywidualne), ich celu (posłuszeństwo, obrona itp) a także długości kursu. Nie każdy wie, jak wytresować psa. Ważne jest to, aby ustalić pewne zasady z pozostałymi domownikami. W inny przypadku zwierzak może się pogubić. Zabraniasz wskakiwać zwierzęciu na kanapę, a inny członek rodziny pozwala mu spać na łóżku? Takie postępowanie jest z góry skazane na porażkę. Szkolenie owczarków niemieckich wymaga sporego zaangażowania. Pamiętaj, że nie musisz być jedynym liderem „w stadzie”, jednak dobrze, gdy to jedna osoba poświęca się szkoleniu. Pozostałe osoby powinny jedynie stanowić wsparcie, tak aby nie zaprzepaścić już wypracowanych efektów. Socjalizacja psa Jak postępować ze szczeniakiem owczarka niemieckiego? Pamiętaj o socjalizacji, gdyż to ona w dużej mierze warunkuje to, jak będzie zachowywać się czworonóg. Ważne jest, by przyzwyczaić psa od małego do różnych przedmiotów, dźwięków, czy też otoczenia. Ogromną rolę odgrywa również kontakt z innymi zwierzętami. Brak socjalizacji może sprawić, że pupil stanie się lękliwy, a nawet agresywny. Dorosłe osobniki mogą stanowić realne zagrożenie dla ludzi. W jakim wieku tresować owczarka niemieckiego? Szkolenie owczarka warto rozpocząć już w wieku 2-3 miesięcy (wszystko zależy od tego, kiedy trafi on do naszego domu). Towarzyski zwierzak odnajdzie się w niemal każdym otoczeniu – nawet, jeśli urwie nam się ze smyczy lub wybiegnie przez otwartą bramę. Trzeba wziąć pod uwagę specyficzne cechy opisywanej rasy. Owczarki niemieckie zwykle są bardzo pewne siebie. W zależności od linii i hodowli, nasze owczarek może być bardziej żywiołowym kompanem lub flegmatycznym towarzyszem oglądania serialów. Niezależnie od temperamentu – optymalna ilość ruchu jest odpowiednia, by utrzymać psa w dobrej kondycji fizycznej i umysłowej (zwłaszcza jeśli pies pochodzi z hodowli nastawionej na psy pracujące). Wiadomym jest że tresowanie owczarka niemieckiego należy rozpocząć od absolutnych podstaw. Nie jest wskazane narzucanie zbyt wysokiego tempa. Faktem jest, że omawiana rasa uznawana jest za wyjątkowo inteligentną, jednak nie oznacza to, że pupil przyswoi kilkanaście komend jednocześnie. Już na starcie dobrze dowiedzieć się, jak oduczyć psa gryzienia. Szczenię podczas zabawy lub nauki może chcieć podgryzać ręce swojego opiekuna, smycz, czy też przypadkowo napotkane przedmioty. Na spacerze może dorwać się do śmieci, a nawet padliny. Właśnie dlatego szybkie opanowanie komendy „zostaw” ma duże znaczenie. To, w jakiej kolejności będziemy uczyć psa komend zależy wyłącznie od nas. Przyswojenie takich poleceń, jak „siad”, „waruj”, „daj łapę”, „turlaj się”, „daj głos” może zająć kilka tygodni. Jeśli zastanawiasz się, jak wyszkolić owczarka niemieckiego, to nie zapominaj, że twoje zaangażowanie znajduje się na pierwszym miejscu. Ważne jest, aby trening odbywał się każdego dnia – nie musi być on długi, jednak to systematyczność stanowi klucz do sukcesu. Warto jest również zaopatrzyć się w rozmaite smaczki, dzięki którym czworonóg nabierze większej ochoty do podjęcia aktywności. Trzeba mieć świadomość, że nie każdy owczarek niemiecki jest chętny na naukę. Z reguły psy tej rasy są żywiołowe i energiczne, jednak zawsze może nam trafić się kanapowiec. Wzmacnianie pożądanych zachowań Pies musi mieć pewność, że zrobił coś dobrze. Trening owczarka niemieckiego wymaga więc wzmacniania pożądanych zachowań. Jest to najprostszy sposób na to, aby zwiększyć efektywność nauki. Jak już wspomniano, smaczki sprawdzają się doskonale podczas procesu nauki. Z pewnością dzięki nim zwierzęciu będzie łatwiej zapamiętać, czego od niego oczekujemy. Oczywiście nie można przesadzać również w drugą stronę – nadmiar przekąsek nie jest mile widziany. Czasami wystarczy jedynie pogłaskanie psa po grzbiecie. Twój pies nie jest wobec Ciebie posłuszny? Nie możesz przejawiać agresji w stosunku do niego. Nie należy zapominać, że krzykiem, czy też przemocą fizyczną nie da się wyszkolić żadnego psa. Uzyskane rezultaty mogą być odwrotne do zamierzonych. Weź pod uwagę, że zalękniony pies może w samoobronie wyrządzić Ci krzywdę. Jest to dość rzadkie zjawisko, ponieważ zwierzęta znoszą znacznie więcej, niż ludzie, jednak nigdy nie można przewidzieć tego, co stanie się w przyszłości. Ważne jest by być w stosunku do czworonoga konsekwentnym, a jednocześnie wyrozumiałym. Dzięki temu małymi kroczkami można zbudować niepowtarzalną więź. Optymalna dawka ruchu Szkolenie owczarka niemieckiego w domu jest możliwe, jeśli tylko będziemy stosować się do obowiązujących zasad. Należy podkreślić, że jest to rasa, która potrzebuje zwiększonej dawki ruchu. W innym przypadku zwierzak zamiast nauki będzie wolał szaleńcze bieganie lub ganienie z piłką. Oczywiście nie chodzi o to, aby tresurę rozpoczynać w momencie, gdy pupil jest już zmęczony. Istotne jest jednak to, aby spożytkował znaczną część energii, którą przepełniony jest jego organizm. Sprawi to, że łatwiej będzie mu się skupić nad konkretnym zadaniem. Dotyczy to przede wszystkim szczeniąt oraz młodych psów. Owczarki niemieckie muszą każdego dnia wybiegać się, a więc standardowy spacer często jest niewystarczający. Osoby, które nie mają do dyspozycji własnego ogrodu powinny znaleźć miejsce, gdzie pies będzie czuł się swobodnie. Park, gdzie bawią się dzieci nie jest najlepszą opcją. Trzeba wiedzieć, że pies, któremu nie zapewnimy dostatecznej ilości ruchu może wykazywać zachowanie agresywne lub destrukcyjne. Pies pozostawiony sam sobie może wykształcić lęk separacyjny oraz inne niepożądane zachowania. Gdy tylko zauważymy u naszego psiaka zalążki niepożadanych zachowań – powinniśmy udać się do behawiorysty, który pomoże nam przepracować problemy, z którymi nie dajemy sobie sami rady. Jak wyszkolić owczarka niemieckiego na psa obronnego? Szkolenie psa obronnego – tzw. IPO (Internetional Prüfungs Ordnung). Dużą zaletą jest fakt, że sport ten rozwija psa wszechstronnie – od bardzo zaawansowanego posłuszeństwa po docelowo – obronę właściciela. Same egzaminy na zawodach składają się z tropienia, posłuszeństwa i obrony. W części dotyczącej posłuszeństwa, z psem należy wykonać komendy takie jak: chodzenie przy nodze, siad w marszu oraz w najwyższej klasie waruj i stój w biegu. Na dobrym kursie obrony, nie tylko nauczą Cię jak nauczyć owczarka niemieckiego posłuszeństwa, ale i pomogą w wyszkoleniu owczarka niemieckiego na psa obronnego. Należy pamiętać, ze sport ten jest bardzo niebezpieczny, zarówno dla opiekuna, pozoranta jak i psa – dlatego ważne jest by wybrać odpowiednie miejsce, w którym rozpoczniecie szkolenie ze swoim owczarkiem niemieckim. Profesjonalna tresura Szkolenie owczarka niemieckiego krok po kroku nie wydaje się być skomplikowane, jednak rzeczywistość może okazać się zupełnie inna. Jeśli szukasz porady jak nauczyć owczarka niemieckiego posłuszeństwa – warto zasięgnąć porad specjalisty. Nie zawsze mamy wystarczającą ilość czasu na to, aby wytresować czworonoga. Jeśli zamierzasz trenować ze swoim psem mniej amatorsko, być może dobrym rozwiązaniem tego problemu okaże się profesjonalna tresura owczarka niemieckiego. Jest ona niezbędne w przypadku, gdy zależy nam na np. szkoleniu pod kątem obronnym, czy też nauce stróżowania. Błędy popełniane przez amatora mogą wyrządzić wiele szkód. Zapisanie się do odpowiedniego klubu czy behawiorysty może okazać się niezbędne na początku takiej przygody. Ile kosztuje szkolenie psa owczarka niemieckiego? Na to pytanie odpowiedzi znajdziesz u osób odpowiedzialnych za szkolenie psiaka. Ranking najlepszych karm dla psa – sprawdź już teraz! Zobacz ranking

Niektóre gry, w które możesz grać ze swoim miniaturowym owczarkiem niemieckim, obejmują pracę z nosem, zwinność lub po prostu zabawę w aportowanie lub szarpanie. Rzeczy, które będą działać zarówno dla ich mózgu, jak i ciała, są najlepsze, aby zmęczyć ich jak najbardziej. Liczba spacerów dziennie: 2. Współczesny dobór hodowlany kładący nacisk na wygląd psa z pominięciem jego cech użytkowych w dużym stopniu wpłynął negatywnie na obecny obraz rasy. Wśród owczarków niemieckich można spotkać wiele osobników lękliwych, łatwo pobudliwych. Wybierając szczeniaka tej rasy musimy wiedzieć, że okres socjalizacji owczarków niemieckich trwa najkrócej spośród przedstawicieli wszystkich ras, oznacza to, że znacznie wcześniej kończy się pełna ufność wobec otaczających zjawisk i pojawia się obawa przed nieznanym (już w 5-7 tygodniu). Dlatego duża odpowiedzialność spoczywa na hodowcach, psy wychowane w hodowli kennelowej miewają później duże problemy z przystosowaniem się do nowych warunków i na wiele bodźców mogą reagować strachem i zatem, by nabyć szczeniaka z dobrej, najlepiej domowej hodowli, od osoby, która posiada niezbędną wiedzę na temat warunków prawidłowego rozwoju szczeniąt. Fot. Centrum Szkolenia Psów Gdy szczeniak już trafi do naszego domu, zadbajmy by wszyscy napotykani ludzie, zwierzęta i nowe sytuacje kojarzyły się maluchowi jak najlepiej. Unikajmy możliwości wystraszenia szczeniaka. Nie próbujmy rozbudzać w psie agresji, owczarek niemiecki odstraszy samym swoim wyglądem, a przed dobrze przygotowanym napastnikiem i tak nie będzie w stanie nas obronić. Agresywny pies to poważny problem i zero korzyści. Od pierwszego dnia pieska w nowym domu przestrzegajmy ustalonych zasad, pamiętajmy, że nie możemy pozwalać mu na coś, co w przyszłości będzie zakazane, np. skakanie na ludzi, spanie w łóżku, żebranie przy stole. Fot. Centrum Szkolenia Psów W nauce wykorzystujmy dużo nagród w postaci smakołyków i zabawy (owczarki uwielbiają aportowanie patyków i piłeczek). Nie stosujmy kar fizycznych ani krzyku. Ćwiczmy w krótkich sesjach, pamiętając, że szczeniak szybko się dekoncentruje i męczy. Owczarki niemieckie świetnie sprawdzają się w różnego rodzaju dyscyplinach – między innymi w obedience, agility (intensywność ćwiczeń dostosowujemy do wieku psa i jego stanu fizycznego po konsultacji z weterynarzem), niemiecki jest wspaniałym psem, łatwo uczącym się nowych rzeczy, jest to jednak pies, dla którego kontakt z człowiekiem jest bardzo ważny, dlatego musimy poświęcić mu odpowiednio dużo czasu. By nasz pies był w przyszłości niekłopotliwym, zrównoważonym towarzyszem, w jego wychowaniu kładziemy nacisk na zaznajomienie go z różnymi sytuacjami, wyrobienie przyjaznego nastawienia do innych psów i obcych kiedy macie owczarka niemieckiego? Dlaczego zdecydowaliście się akurat na tę rasę?Monika GajdaMonika Gajda – absolwetka studiów psychologicznych UJ. Pracowała w schronisku dla zwierząt, jest pettsiterką ( Ukończyła kurs trenera Alteri oraz Kurs Dyplomowy dla Behawiorystów Zwierzęch COAPE. Uczestniczy w seminariach o tematyce kynologicznej oraz prowadzi wykłady dla opiekunów zwierząt. Pracuje w COAPE Polska - instytucji kształcącej behawiorystów zwierzęcych i prowadzącej kursy o tematyce specjalista pisze o sobie:Świat zwierząt fascynuje mnie od czasów dzieciństwa. Mój pierwszy pies, owczarek niemiecki, pokazał mi jak zawiłe relacje łączą psy z ludźmi, jakie problemy komunikacyjne pojawiają się pomiędzy psem a człowiekiem. Uczęszczaliśmy razem na szkolenia prowadzone w tradycyjny sposób – PT, POI, POII, POIII (PT - pies towarzyszący, PO - pies obronny) – jednak porównując je teraz do szkolenia nowoczesnymi metodami mogę stwierdzić, że te drugie dają znacznie lepsze efekty, sprawiają, że nauka jest przyjemnością i wspierają tworzenie więzi między psem a właścicielem. Staram się cały czas pogłębiać swoją wiedzę na temat zachowania się i uczenia zwierząt. Za pomoc w nauce muszę podziękować przede wszystkim moim własnym psom: nieżyjącemu już Briksowi (owczarek niemiecki), Tinie (owczarek niemiecki), Dyziowi (kundelek, trafił do mnie przy okazji ewakuacji schroniska zagrożonego powodzią, spędził tam 4 lata), Bubie (kundelek, trafiła do mnie ze schroniska, gdzie przeżyła długie 2 lata) Dla Buby szczególne podziękowania za dzielne towarzyszenie mi w kursie trenerskim Alteri i celujące zdanie egzaminu;)

Koszulka z Owczarkiem Niemieckim na Allegro.pl - Zróżnicowany zbiór ofert, najlepsze ceny i promocje. Wejdź i znajdź to, czego szukasz!

Wilk, wilczur, owaczarek alzacki, te wszystkie potoczne ale błędne nazwy kojarzą się jednoznacznie z najpopularniejszą, i najszerzej rozpowszechnioną rasą psów na świecie, której nazwa, wg wzorca FCI brzmi: owczarek niemiecki (Deutscher Schaferhund). Jest ich na świecie około miliona. Wielu kynologów uważa, chyba słusznie, że owczarek niemiecki stanowi szczytowe osiągnięcie hodowców niemieckich. Trudno wymienić wszystkie zalety tego psa. Odważny, inteligentny, bezgranicznie oddany swemu panu. Ma doskonały węch, niektórzy twierdzą, że najlepszy spośród wszystkich psów. Dlatego jest najwyżej cenionym psem do wszelkiego rodzaju zadań specjalnych, policyjnych, tropienia, pościgów, odnajdywania zaginionych, w ratownictwie górskim, jako przewodnik niewidomych itp. Pisząc o owczarku niemieckim nie można pominąć człowieka, który ma wielkie zasługi w powstaniu rasy i niemalże jest jej twórcą. Rotmistrz Max von Stephanitz, autor bodajże najobszerniejszej bo ponad 1000 stronicowej monografi poświęconej tej rasie, rozpoczął swoje znamienne w skutkach działania hodowlane od psa, którego nazwał Horand von Grafrath (nr 1 w księdze hodowlanej owczarków niemieckich). Był to średniej wielkości pies, płowoszary, mocno zbudowany, sprężysty, wytrzymały, inteligentny i z dużą pasją służenia człowiekowi. Interesujący się od dawna owczarkami von Stephanitz uważał Horanda za psa doskonale pasujacego do jego koncepcji hodowlanej. Tak więc początki hodowli owczarka niemieckiego budowano na Horandzie i jego potomkach. Nową krew wprowadzano poprzez suki, które pasowały do założeń twórców rasy eksponujących użytkowość. W XIX wieku ograniczenie pastwisk na rzecz intensyfikacji uprawy łączyło się z jednoczesnym rozwojem miast i wzrostem przestępczości. Pasterska rola owczarka zaczyna ustępować na rzecz wzrostu zainteresowania psem służbowym. Powstają organizacje, których zadaniem było kierowanie hodowlą psów owczarskich z uwzględnieniem potrzeb wojska i policji. Dzięki ogromnej wszechstronności psy tej rasy z powodzeniem wykorzystywane były również w wojsku jako sanitarne i łącznościowe. W bieżącym roku minie sto lat od dnia w którym według założeń Artura Mayera i Maxa von Stephanitza ustalono pierwszy wzorzec owczarka niemieckiego. Ulegał on później wielokrotnym modyfikacjom z niezmiennym jednak założeniem naczelnym - użytkowości omawianego czworonoga. W trakcie rozwoju hodowli sylwetka owczarka ulegała różnym metamorfozom. Było to wynikiem chowu krewniaczego ale wiązało się też z upodobaniami niektórych hodowców którzy chcieli mieć psy duże. Zwłaszcza w pierwszym ćwierćwieczu bieżącego stulecia w pogłowiu owczarków niemieckich dominowały egzemplarze wysokonożne, kwadratowe, o prostej linii grzbietu, pozbawione głębokiego kątowania. Brak im było wdzięku, pewnej miękkości i płynności ruchów, co stanowiło w założeniach Stephanitza kwintesencję ideału tego psa. Dlatego w celu utrzymania określonej standardem sylwetki, w 1922 roku Niemcy wprowadzili rygory w postaci przegladów licencyjnych wszystkich przeznaczonych do hodowli egzemplarzy. Dyscyplina zaowocowała pewnym odrodzeniem rasy. Podobne zasady wprowadzili Anglicy i Amerykanie jednak z gorszym skutkiem gdyż w krajach tych znaczna część pogłowia ma przesadne ukątowanie kości kończyn. Jak wygląda owczarek niemiecki: Psy - wysokość w kłębie - 60 do 65 cm; waga 30 do 40 kg. Suki- wysokość w kłębie - 55 do 60 cm; waga 22 do 32 kg. Szata (umaszczenie). Czarne, z rudymi, brązowymi, żółtymi (płowymi) do jasnoszarych znakowaniami (podpalaniem). Wilczaste jednobarwne (przy czym kolor szary jest podpalany). Czarny czaprak i maska. Małe białe plamki na piersiach lub bardzo jasne wewnętrzne strony nóg są dopuszczalne, lecz niepożądane. Trufla powinna być przy wszystkich maściach czarna. Psy bez maski, o rażąco jasnych oczach, jasnych, białawych znakowaniach na piersiach lub wewnętrznych stronach kończyn, jasnych pazurach oraz czerwono-rudej sierści na końcu ogona należy określać jako słabo wypigmentowane. Podszerstek jest koloru jasnoszarego. Podszerstek biały nie jest dopuszczalny. Do ważnych założeń standardu zaliczyć należy komplet uzębienia (42 zęby), wymagany zgryz nożycowy, tzn siekacze żuchwy zachodzą na ścianki tylne siekaczy szczęki jak również możliwie ciemne oczy dobrze komponujące się z ogólnym kolorytem i wyrazem psa. Standard podkreśla również wymagane cechy charakteru: owczarek niemiecki powinien być spokojny i zrównoważony, pewny siebie, absolutnie naturalny i niegroźny dla otoczenie (poza sytuacjami, kiedy jest prowokowany), czujny oraz posłuszny. Powinien cechować się odwagą, silnym charakterem i bojowością. W sylwetce omawianego psa charakterystyczna jest zwłaszcza jego górna linia, przechodząca bez widocznego załamania od dobrze osadzonej szyi, przez dobrze zaznaczony kłąb i łagodnie opadający grzbiet, ku lekko spadzistemu zadowi. Lędźwie mają być szerokie i silne, dobrze umięśnione. Zad długi, lekko spadzisty (około 23 do linii poziomej) przechodzi w ogon bez zakłócenia górnej linii tułowia. Owczarek jest kłusakiem. Odpowiednio przygotowany, swobodnie przemierza duże dystanse liczące dziesiątki kilometrów. Sprzyja temu jego budowa: wydłużony mocny tułów, głęboka, pojemna klatka piersiowa, dobrze osadzone łopatki, głębokie kątowanie, budowa kończyn, szerokie, mocno umięśnione uda. Predyspozycje wynikające z budowy anatomicznej jak również konstrukcji psychicznej i wiążącej się z tym wiecznej gotowości do wykonywania z radością poleceń swego pana, czynią z owczarka niemieckiego niebywale wszechstronnego psa, wspaniałego kompana, obrońcę, stróża, przewodnika, psa pociągowego, służbowego itd. Ta lista może być o wiele dłuższa. Jedno jest pewne - żadna rasa psów nie dorównuje owczarkowi niemieckiemu pod względem wszechstronności. Każdy potencjalny posiadacz owczarka niemieckiego musi zdawać sobie sprawę, że to jest pies pracoholik, któremu trzeba będzie poświęcić dużo czasu na zapewnienie codziennej porcji ruchu, bieg przy rowerze czy długi spacer oraz wskazane dla jego dobrej równowagi psychicznej - szkolenie. Brak tego typu, koniecznych godzin współpracy, rozładowujących potrzeby jego temperamentu, może uczynić z owczarka niemieckiego bardzo kłopotliwego, hałaśliwego, szczekającego z byle okazji czworonoga, który będzie zakałą sąsiadów. Każdy pies a zwłaszcza owczarek niemiecki, niewłaściwie prowadzony, prędzej czy później stanie się dewiantem o nieobliczalnych reakcjach, co prowadzi często do izolowania go i pogorszenia tym samym całej sprawy. Dlatego decyzję o kupnie psa należy traktować poważnie, rozważyć wszelkie "za i przeciw" a w każdym razie, nigdy pies w domu nie może być rozważany jako maskotka dla dziecka. Do ważnych spraw zaliczam wybór hodowli z której będzie pochodził nasz milusiński. Radzę unikać producentów szczeniąt, handlarzy i tych wszystkich dla których nadrzędną sprawą jest zarabianie na psach w fałszywej inscenizacji pozoru miłości do tych zwierząt. Oni najczęściej hodują pieski bez ciepła, bez miłości, w atmosferze słabego kontaktu z człowiekiem a to oznacza trudną do nadrobienia lukę w rozwoju psychicznym i socjalizacji szczeniąt { Jan Borzymowski. Rottweiler mój przyjaciel. (Jak wychowywać każdego psa - podstawowe wiadomości)}. Radzę również trzymać się z daleka od wszelkich okazji kupna psiaka na bazarze czy ulicy. Nie należy wierzyć w bajki, że szczeniak jest po rasowych, wspaniałych rodzicach a metryki nie ma bo... był siódmy....Owszem kiedyś Związek Kynologiczny rzeczywiście ograniczał formalnie liczebność miotów. Od wielu lat wszystkie szczenięta zrodzone przez rasowych, spełniających wymagania regulaminu hodowli Związku Kynologicznego rodzicach, otrzymują metryki a następnie rodowody. Wynika stąd prosty wniosek, że psa rasowego należy poszukiwać za pśrednictwem Związku Kynologicznego, gdzie są zarejestrowane wszystkie hodowle i można uzyskać natychmiastową informację o aktualnych miotach. Ma to inne jeszcze, ważne znaczenie. W/w organizacja dopuszcza do hodowli tylko egzemplarze spełniające określone wymagania w zakresie eksterieru, psychiki jak również (co dotyczy zwłaszcza owczarka niemieckiego) takie, które mogą wykazać się osiągnięciem wyszkolenia co najmniej na poziomie PO (pies obrońca). Eliminuje się z hodowli osobniki nadpobudliwe, tchórzliwe lub przesadnie agresywne, nie spełniające wymagań wzorca rasy czy posiadające dysplazję stawów biodrowych. Wspomniana ułomność nie jest chorobą wrodzoną. Pies rodzi się z prawidłowymi stawami biodrowymi i dopiero zadziałanie czynników genetycznych i środowiskowych powoduje jej rozwój. Dlatego jednym z warunków wprowadzenia psa do hodowli jest uzyskanie kwalifikującego wyniku prześwietlenia stawów biodrowych, co ma pewien wpływ na ograniczenie wspomnianej ułomności w pogłowiu. Informuję Państwa o tym w celu uświadomienia, że poszukiwanie psa rasowego i uniknięcie rozczarowań z tym związanych wskazuje na celowość konsultacji w sekcji rasy w/w Związku. Unikniemy tym samym różnych fałszywych tropów wskazujących na celowość poszukiwania psa czarnym podniebieniem czy z "wilczymi pazurami". Takich, obiegowych kryteriów mających zdaniem "znawców" świadczyć o jakości psa jest więcej i można je spokojnie między bajki włożyć. Wracając do kwestii szkolenia. Owczarek niemiecki jest niebywale plastycznym psem. Minimum wiedzy o psach, cierpliwość, stanowczość, konsekwencja w działaniu, stymulacja poprzez zachęty i nagrody da nam w efekcie tak ułożonego owczarka jakiego chcemy mieć. Tu celowy może być apel do wyobraźni i rozsądku każdego właściciela psa. Nie zapominajmy o tym, że żyjemy w społeczeństwie a to oznacza uwikłanie w tysiące relacji i interakcji. Szkolenie wytycza taki czy inny kierunek wychowania. Wynika z tego, że nasz owczarek może stać się wspaniałym, lecz niezwykle groźnym, niemal automatycznym mechanizmem ataku lub obrony sterowanym jedynie przez swego pana. Może być też inaczej: odpowiednio szkolony będzie znakomitym psem do towarzystwa, serdecznym wobec wszystkich członków rodziny, łagodnym i cierpliwym w stosunku do dzieci, bardzo opiekuńczym. Tu jednak pewna przestroga, dotycząca zwłaszcza młodych owczarków niemieckich - jest to pies z dużym temperamentem, żywiołowy, nie trudno więc o potrącenie w zabawie, wywrócenie paroletniego dziecka, o niewielkiej masie ciała, a to może prowadzić do rozcięcia np łuku brwiowego. Wymienione poprzednio wszystkie superlatywy dotyczą oczywiście poprawnych, zgodnych ze standardem, owczarków niemieckich. Tak jak w każdej rasie i w tej jest wiele egzemplarzy odbiegających od założeń wzorca. Te znacznie odbiegające eliminowane są z hodowli. Jednym z wyróżników negatywnych omawianej rasy jest to, że żadna inna rasa nie przyczyniła się w takim stopniu jak ta do zapełnienia świata różnymi kundlami owczarko podobnymi. Ze względu na błędne skojarzenia a często również nazywanie owczarka niemieckiego - wilkiem, pragnę podać ciekawostkę dotyczącą krzyżówek z lupusem. Otóż w 1955 roku Czesi podjęli próbę skrzyżowania owczarka niemieckiego z wilkiem karpackim. Rezultatem był tzw czeski wilk, który został uznany jako rasa w 1982 roku. Eksperyment nie jest w pełni udany. Czeski wilk przywiązuje się do swojego właściciela ale gorzej jest z tolerancją innych ludzi. Również szkolenie go nie należy do łatwych. Dlatego nie nadaje się na psa służbowego w policji czy wojsku. Lepszym rezultatem podobnych eksperymentów mogą pochwalić się Holendrzy. W 1921 roku Leendert Saarloos dokonał krzyżówki stadnego wilka kanadyjskiego (ważna różnica w stosunku do samotnie polującego wilka karpackiego) z owczarkiem niemieckim. Rasę uznano w 1975 roku. Saarloos wolfhound, tak nazwano rasę, jest przyjemniejszy, łatwiej przystosowuje się do życia w mieście i łatwiej się szkoli (w odpowiednich rękach) niż czeski wilk, jest wrażliwszy, chociaż wyjątkowo nieufny wobec obcych. Niezależny i uparty. Eksperymenty te, mające w założeniu zwiększyć podatność na szkolenie, stanowiły zdecydowany krok wstecz w porównaniu do wysokiego stopnia cywilizacji owczarka niemieckiego. Jan Borzymowski WORTAL zdjęcia dzięki uprzejmości: Aneta Bilińska,

Hera z natury była łagodnym owczarkiem niemieckim, a wejście na podwórko każdego odwiedzającego nasz dom, było kwitowane machającym na wszystkie strony kudłatym ogonem. Pierwsze rozstanie na dłuższy okres uzmysłowiło mi jak ogromną miłością do swojej ludzkiej rodziny pała pies. Moje wyobrażenie tęsknoty było niczym, przy ^{Najlepsza odpowiedź amisglu4 odpowiedział(a) o 13:36: Myślę,ze zabawa będzie ważna,karmić najlepiej karmami suchymi,taki duży pies trzeba też tresować i nie pozwalać mu za dużo,bo jak bd dużym psem to nie będziecie sobie z nim radzić. Na spacer chodź z nim na pewno ok 7 rano,12 ;00 i 19;00,ale musisz oprócz tego nauczyć do,ze nie wolno susiać na podłogę,tylko po prostu stanąć koło drzwi. Owczarkom niemieckim trzeba poświęcać dosyć dużo czasu. Nie można za bardzo ich rozpieszczać bo potem będą wszystko niszczyć. Długie spacerki od małego ponieważ jeżeli owczarek niemiecki nie będzie umiał chodzić na smyczy jak będzie widział coś co chce zaatakować nie będziesz w stanie go utrzymać (możesz wytresować go na obronnego psa dasz naj.?.?...;P Odpowiedzi narwanaa odpowiedział(a) o 09:08 Myśle,ze zabawa będzie ważna,karmić najlepiej karmami suchymi,taki duży pies trzeba też tresować i niepozwalać mu za dużo,bo jak bd duzym psem to nie bedziecie sobei z nim radzic. Na sapcer chodz z nim napewno ok 7 rano,12 ;00 i 19;00,ale musisz oprócz tego nauczyc do,ze nie wolno susiac na podloge,tylko porpostu stanąć koło drzwi. blocked odpowiedział(a) o 13:11 Owczarką niemieckim trzeba poświęcać dosyć dłużo czasu. Nie można za bardzo ich rospieszczać bo potem będąwszystko niszczyć. Długie spacerki od małego ponieważjeżeli owczarek niemiecki nie będzie umiał chodzić na smyczy jak będzie widział coś co chce zaatakowaćnie będziesz w stanie go utrzymać (możesz wytresowaćgo na obronnego psa Sory za brak odstępów ale spacja mi sięzacina Pozdrawiam:P Owczarek niemiecki - jedna z ras psów należąca do grupy psów pasterskich i zaganiających, zaklasyfikowana do sekcji psów pasterskich (owczarskich). Według klasyfikacji FCI podlega próbom pracy. Zachowanie i charakter Owczarki niemieckie cech*je wysoki stopień posłuszeństwa oraz zdolność do szybkiego uczenia. Są lojalne, odważne, przywiązane do rodziny, odporne na warunki atmosferyczne. Rasa charakteryzuje się inteligencją i bystrością. Zdrowie i pielęgnacja Przeciętna długość życia psów tej rasy to ok. 13 lat. Spotykanymi schorzeniami u owczarków niemieckich są: * dysplazja stawów biodrowych * przerost gruczołu krokowego (prostata) * zmiany alergiczne * dysplazja stawów łokciowych * gnilec * psy tej rasy przejawiają średnie ryzyko do wystąpienia skrętu żołądka. Pamiętaj żeby przynajmniej 3 razy dziennie poić a karmić 1 jeśli jest dorosły...Wyprowadzaj psa około 4 razy dziennie o 7 potem o 12 o 17 i Uważasz, że znasz lepszą odpowiedź? lub} bQwvZm. 9 172 112 97 212 425 161 350 168

jak postępować z owczarkiem niemieckim